نودهشتيا

همراهان رسانه رمان بوك همينك با رمان جديد : صداي دوباره‌ي آيفون كه بلند مي‌شود، ناچار مانتويم را تن مي‌كشم و عجولانه روسري‌ام را هم بدون نگاه كردن به آينه مي‌بندم، با همان حس و حال مزخرفي كه از روز پيش در وجودم، نمي‌دانم چرا! دارم عرض كوتاه حياط را رد مي‌كنم، نفس پري مي‌كشم، هنوز در را درست و حسابي باز نكرده‌ چشمانم جمع مي‌شود، بوي معطر گل‌هاي مريم در مشامم پر مي‌شود، نگاهم فرصت بالا رفتن پيدا نمي‌كند، زمين پر است از گلبرگ‌هاي سرخ كه دو سمت اين جاده سرخ شاخه‌هاي سفيد گل مريم منظره‌ي بديعي به وجود آورده، فرصت آنقدر كم است كه نتوانم نتيجه بگيرم …

پيشنهاد نودهشتيا:

رمان بارش آفتاب | نسترن اكبريان كاربر انجمن نودهشتيا

رمان افق طلايي | mahdiye11 كاربر انجمن نودهشتيا

بخشي از رمان بازنده ها نميخندند:

چشمم تا انتهاي اين مسير گلبرگي كشيده مي شود؛ مسيري يك، يك و نيم متري … و مي رسد به كفش هايي سياه و براق و شيك! اين بار هيچ نيازي به زمان ندارم كه نتيجه بگيرم. صاحب اين كفش ها چه كسي است! نگاهم بالا مي رود تا شلوار كتان مشكي و بلوز اسپورت يشمي اش و تا چانه مربعي و محكم … لب هايي كه خيلي بايد دقت كرد تا آن كشيده شدن محوش را ديد و سبيل متفاوت … چشمانم انگار در جنگ با خود از چشمانش پل مي زند

و به موهاي فر ولي بينهايت حالت دار و فوق العاده اش مي رسد و از همانجا تا آسمان مي رود … تكيه ام را به در مي دهم. به ياد آخرين تيرم نفسي مي كشم … حس پايان خط بودن و تغيير زير بيني ام بد جور دارد خودي نشان مي دهد … نمي دانم چشمانم جسارت مي كنند يا تغيير ميميك صورت مرد موجب مي شود اينقدر ضربتي نگاهم از آسمان به سمت چشمان او پرتاب شود

و چشمانش بيشتر شكل لبخندي مي گيرد: سلام و من مي مانم و يك سلامي كه جوابش واجب است و او و سلامي كه شايد خيلي معنا دارد … هنوز در جواب دادانش مرددم كه تكيه اش را از ماشين مشكي رنگش مي گيرد و گام كوچكي جلوتر مي آيد: داري پيشرفت مي كني …

دانلود رمان بازنده ها نميخندند نودهشتيا

پيشنهاد نودهشتيا:

دانلود رمان بغض من عشق او نودهشتيا

دانلود رمان پليس‌هاي شيطون پسرهاي معروف نودهشتيا

دانلود رمان بازنده ها نميخندند نودهشتيا

امتیاز:

بازدید:

[ ۲۰ دى ۱۴۰۰ ] [ ۰۷:۰۱:۳۳ ] [ ♡ ]

نظرات (0)

{COMMENTS}